شيخ بهايي گويد :آه از زبان مردم
آدمي اگر پيامبر هم باشد ، از زبان مردم آسوده نيست :اگر بسيار كار كند، مي گويند احمق است و اگر كم كار كند، مي گويند: تنبل است. اگر بخشش كند و مال خود را به ديگران ببخشد مي گويند : افراط مي كند، اگر جمع گر باشد و خيرش به ديگران نرسد مي گويند :بخيل است و كسي از خيرش بهره اي نمي برد. اگر ساكت وخاموش بماند مي گويند :لال است ، اگر زبان بازي كند ، مي گويند : وراج و پرگو است. اگر روزه بدارد و شبها نماز بخواند مي گويند : ريا كار است و اگر نكند مي گويند : كافر وبي دين است.
لذا هرگز نبايد به مدح و ثنا و سعايت مردم اعتنا كرد و جز خداوند نبايد از كسي ترسيد .
نظرات شما عزیزان:
